Ζούμε σε μία χώρα απύθμενου κάλλους. Από τις γαλάζιες παραλίες, τους κοσμοπολίτικους δρόμους, τα αρχαία μνημεία, την ιστορική κληρονομιά, μέχρι τους ορεινούς προορισμούς με τα άγρια βουνά τους, φαίνεται πως αυτή η χώρα έχει τα πάντα. Συχνά, κοιτάζοντας τα τοπία τριγύρω μας και ειδικά στην επαρχία, μα δίνουν την εντύπωση πως όλα βαίνουν καλώς και δεν υπάρχει λόγος για ιδιαίτερη ανησυχία. Παρατηρώντας βέβαια με λεπτομέρεια,αντικρίζουμε μια άλλη, κρυμμένη πλευρά της πραγματικότητας.
Η αλήθεια είναι αρκετά ενοχλητική, και πράγματι τα προβλήματα που υπάρχουν κάνουν την παρουσία τους δειλά δειλά για να μας «ξυπνήσουν» και να μας κουνήσουν από τις θέσεις μας. Κατολισθήσεις, εξαφανίσεις ειδών, νεκρά ψάρια σε θάλασσες είναι όλα μια κραυγή βοήθειας από το περιβάλλον. Για να μην είναι πολύ αργά πριν μπορούμε να κάνουμε το οτιδήποτε, είναι σημαντικό να ξέρουμε τι γίνεται τώρα, και να έχουμε στο μυαλό μας όλα τα πιθανά σενάρια που μπορεί να προκύψουν από την δική μας απρόσεκτη συμπεριφορά. Όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, έτσι και η δική μας χώρα κινδυνεύει.
Θα δούμε με συντομία ποια είναι τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία:
Διάβρωση και ερημοποίηση
Οι ανθρώπινες ενέργειες έχουν δώσει το στίγμα τους και στην ελλαδικό χώρο. Πυρκαγιές, αυθαίρετες κατασκευές, αποψίλωση για οικοδόμηση, ανεξέλεγκτη υλοτομία, όλα αυτά μαζί με άλλες μικρότερου μεγέθους δραστηριότητες έχουν οδηγήσει πολλά σημεία να διαβρώνονται καθημερινά, ενώ κάποια άλλα δεν γεμίζουν πια με βλάστηση.
Μείωση της πανίδας
Το κυνήγι είναι μία αγαπημένη δραστηριότητα των Ελλήνων. Ενώ έχουν γίνει πολλά για τον έλεγχο του κυνηγιού ώστε τα ζώα να προστατεύονται κατά τις περιόδους αναπαραγωγής τους, φαίνεται πως δεν φτάνει για να μειωθεί η τρομερή καταστροφή που προκαλείται από το κυνήγι. Εκτός από πέρδικες λαγούς και αγριογούρουνα, φαίνεται πως οι κυνηγοί είτε για λόγους διασκέδασης είτε για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους συχνά θανατώνουν ζώα όπως αρκούδες, λύκοι και αλεπούδες. Το γεγονός αυτό έγινε ο λόγος για τη ραγδαία μείωση τέτοιων πληθυσμών στα τελευταία 20 χρόνια.
Αύξηση του υδατικού εδάφους
Με περίπου 6,000 νησιά ή βραχονησίδες θα έλεγε κανείς αστειεύοντας πως δεν θα γινόταν και τίποτα εάν χάναμε ένα νησί ή δύο. Στην πραγματικότητα, η χώρας μας κινδυνεύει πραγματικά να χάσει μεγάλο κομμάτι του χερσαίου εδάφους της. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου της Γερμανίας υπολόγισαν πως λόγω της αύξησης της στάθμης του νερού, μνημεία όπως το Κάστρο της Ρόδου, η Πάφος και η παλιά πόλη της Κέρκυρας είναι κάποια από τα σημεία που θα βυθιστούν μέχρι το 2100.
Διαχείριση ρύπων
Σε μία ευρωπαϊκή χώρα όπου ο καταναλωτισμός χαρακτηρίζει ολόκληρη την εποχή μας, οι ρύποι είναι μάλλον το πιο σημαντικό θέμα με το οποίο θα έπρεπε να ασχοληθούμε. Καταναλώνοντας περισσότερο, δημιουργούμε περισσότερα απορρίμματα, και περισσότερη δουλειά για τα εργοστάσια τα οποία με τη σειρά τους παράγουν καυσαέρια και τοξικά απορρίμματα. Και ενώ οι περισσότερες παραλίες της χώρας μας είναι περιποιημένες και γεμάτες κόσμο, κάποιες άλλες υποφέρουν. Τρανό παράδειγμα η παραλία του Αναλούκα στη Σητεία όπου η όψη της από πάνω θυμίζει γειτονικό σκουπιδότοπο ή ο Θερμαϊκός με την χαρακτηριστική οσμή, αποτέλεσμα ευτροφισμού.
Μέσα σε όλα τα αρνητικά που αναφέρθηκαν παραπάνω, υπάρχει κάτι πολύ θετικό. Τα περισσότερα μπορούν να διορθωθούν, ενώ σε σχέση με άλλες χώρες η καταστροφή δεν έχει γίνει ανεπανόρθωτη. Μειώνοντας τους ρύπους μας, ανακυκλώνοντας, κυνηγώντας με σύνεση, και τηρώντας τους κανόνες που γίνονται για την προστασία του περιβάλλοντος, ο καθένας σε ατομικό επίπεδο μπορούμε να κάνουμε πραγματικά την αλλαγή που περιμένουμε.